သမၼာက်မ္းစာခန္းစာ

ဗ်ာဒိတ္က်မ္စာ၌ ေဘးဒဏ္ၾကီးအခုနွစ္ပါး ဗ်ာဒိတ္က်မ္းသင္ခန္းစာ (၂၂) ဗ်ာဒိတ္က်မ္းစာ၌ ေဘးဒဏ္ၾကီး ခုနွစ္ပါး ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၌ အနာဂတိၱိစကားေတာ္မ်ား ေဘဒဏ္ၾကီးခုနွစ္ပါး တဖန္တံု၊ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ကိုၿပီးစီးေစေသာ ေနာက္ဆံုးေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ ခုနစ္ပါးတည္းဟူေသာ ေကာင္းကင္၌အံ့ဘြယ္ေသာနိမိတ္ႀကီးအျခားတပါးကိုငါျမင္ရ၏။မီးႏွင့္ေရာေသာဖန္ေရ ကန္ကဲ့သို႔ရွိသည္ကိုလည္း ျမင္ရ၏။သားရဲႏွင့္၎၊သူ၏ရုပ္တုႏွင့္၎၊သူ၏နာမအေရအတြက္ႏွင့္၎၊လြတ္၍ ေအာင္မင္ေသာသူတို႔သည္၊ဘုရားသခင္၏ ေစာင္းေတာ္တို႔ကိုကိုင္လ်က္၊ဖန္ေရကန္နားမွာရပ္ေနၾကသည္ကို ျမင္ရ၏။ထိုသူတို႔သည္ဘုရားသခင္၏ကြၽန္ ေမာေရွ၏သီခ်င္းႏွင့္သိုးသငယ္၏သီခ်င္းကိုသီ၍အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္၊ကိုယ္ေတာ္၏အျပဳအမူတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္၍အံ့ၾသဘြယ္ျဖစ္ ျကပါ၏။လူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ကိုယ္ေတာ္၏အက်င့္ဓေလ့တို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ဟုတ္မွန္ၾကပါ၏။အိုထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ကိုမေၾကာက္ရြံ႔ဘဲ၊နာမေတာ္ကိုမခ်ီးမြမ္းဘဲအဘယ္သူေနရပါအံ့နည္း၊ကိုယ္ေတာ္တပါးတည္းသာ လွ်င္သန္႔ရွင္းေတာ္မူ၏။တရားသျဖင့္စီရင္ေတာ္မူျခင္းအရာတို႔သည္ထင္ရွားသည္ျဖစ္၍၊လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ လာ၍ ေရွ႔ေတာ္၌ကိုးကြယ္ၾကပါလိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ဆိုၾက၏။ထိုေနာက္ငါၾကည့္လွ်င္၊ ေကာင္းကင္ဘံု၌သက္ ေသခံေတာ္မူခ်က္ဌာပနာရာတဲေတာ္ရွိေသာဗိမာန္ေတာ္ကိုဖြင့္ထားၿပီ။ေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးရွိေသာ ေကာင္းကင္ တမန္ခုနစ္ပါးတို႔သည္စင္ၾကယ္ေျပာင္လက္ေသာပိုက္ဆန္အဝတ္ကိုဝတ္လ်က္၊ရင္၌ေရႊရင္စည္းကိုစည္းလ်က္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲကထြက္လာၾက၏။သတၱဝါေလးပါးတြင္တပါးသည္ကမၻာအဆက္ဆက္အသက္ရွင္ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ ႏွင့္ျပည့္ေသာေရႊဖလားခုနစ္လံုးကို ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးတို႔အား ေပး၏။ဘု ရားသခင္၏ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္၊ဗိမာန္ေတာ္သည္မီးခုိးႏွင့္ျပည့္စံု၍ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါး ၏ ေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးမကုန္မီတိုင္ေအာင္ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔အဘယ္သူမွ်မဝင္ႏိုင္။ဗိမာန္ေတာ္ထဲကႀကီးေသာအ သံကား၊သြားၾကေလာ့။ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ဖလားခုနစ္လံုးကို ေျမႀကီးေပၚသို႔သြန္းေလာင္းၾကေလာ့ဟု ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါးတို႔အား ေျပာဆိုသည္ကိုငါၾကား၏။ပဌမသူသည္သြား၍မိမိဖလားကို ေျမႀကီးေပၚ သို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊သားရဲ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံ၍သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္ေသာလူတို႔၌အလြန္္ဆိုးေသာအ နာစိမ္း ေပါက္ေလ၏။ဒုတိယေကာင္းကင္တမန္သည္မိမိဖလားကိုပင္လယ္ေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ပင္လယ္ သည္လူေသ၏အေသြးကဲ့သို႔ေသာအေသြးျဖစ္၏။ပင္လယ္၌သက္ရွင္ေသာသတၱဝါအေပါင္းတို႔သည္ ေသၾက၏။ တတိယေကာင္းကင္တမန္သည္မိမိဖလားကို ျမစ္ေပၚသို႔၎၊စမ္းေရတြင္းေပၚသို႔၎သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ထိုအရာ တို႔သည္အေသြးျဖစ္ၾက၏။ ေကာင္းကင္တမန္ကလည္းပစၥဳပၸန္၊အတိတ္၊အနာဂါတ္ကာလအစဥ္ရွိေတာ္မူေသာ အရွင္၊ကိုယ္ေတာ္သည္ဤသို႔တရားစီရင္ေတာ္မူသည္အမႈမွာ ေျဖာင့္မတ္ေတာ္မူ၏။ထိုသူတို႔သည္သန္႔ရွင္းသူ တို႔၏အေသြး၊ပေရာဖက္တို႔၏အေသြးကိုသြန္းေလာင္းၾကသည္ျဖစ္၍၊သူတို႔အားအေသြးကိုတိုက္ေတာ္မူၿပီ။သူတို႔ လည္းခံထိုက္ၾကပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ဆိုသည္ကုိငါၾကား၏။ယဇ္ပုလႅင္ကလည္းမွန္ပါ၏။အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္ မူေသာထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္၊ကိုယ္ေတာ္စီရင္ေတာ္မူျခင္းအရာတို႔သည္ဟုတ္မွန္ေျဖာင့္မတ္ၾကပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ဆိုေသာအသံကိုငါၾကား၏။စတုတၳေကာင္းကင္တမန္သည္မိမိဖလားကို ေနေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ ေနသည္လူတို႔ကိုမီးေလာင္ရေသာအခြင့္ကိုရ၏။ပူအားႀကီးေသာအရွိန္ျဖင့္လူတို႔သည္ ေလာင္ျခင္းကိုခံရ၍၊ထို ေဘးဒဏ္တို႔ကိုအစိုးပိုင္ ေတာ္မူေသာဘုရားသခင္၏နာမေတာ္ကိုက်ိန္ဆဲၾက၏။ဘုရားသခင္ကိုခ်ီးမြမ္းျခင္းအလုိ ငွါ ေနာင္တမရၾက။ပဥၥမ ေကာင္းကင္တမန္သည္မိမိဖလားကိုသားရဲ၏ပလႅင္ေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊သူ၏ႏိုင္ ငံသည္ ေမွာင္မိုက္အတိ ျဖစ္ေလ၏။ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ပင္ပန္းအားႀကီးသည္ႏွင့္မိမိတို႔လွ်ာကိုကိုက္ခဲၾက၏။မိမိ တို႔ခံရေသာေဝဒနာႏွင့္အနာစိမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘံု၏အရွင္ဘုရားသခင္ကိုက်ိန္ဆဲၾက၏။မိမိတို႔အက်င့္ ကိုလည္း ေနာင္တမရၾက။ဆဌမေကာင္းကင္တမန္သည္မိမိဖလားကိုဥဖရတ္ျမစ္ႀကီးေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ အေရွ႔မ်က္နွာဘုရင္တို႔သြားရာလမ္းကို ျပင္ဆင္ေစျခင္းအလိုငွါထိုျမစ္ေရသည္ခမ္းေျခာက္ေလ၏။ထိုအခါ၊နဂါ၏ ခံတြင္းထဲက၎၊သားရဲ၏ခံတြင္းထဲက၎၊မိစာၦပေရာဖက္၏ခံတြင္းထဲက၎၊ဘားေကာင္ကဲ့သို႔ညစ္ညဴးေသာ ဝိညာဥ္သံုးပါးထြက္သည္ကိုငါျမင္၏။နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုျပေသာနတ္ဆိုး၏ဝိညာဥ္ ျဖစ္သတည္း။ထိုဝိညာဥ္တို႔ သည္ ေလာကီတႏိုင္ငံလံုးတြင္ရွိေသာရွင္ဘုရင္တို႔ထံသို႔ထြက္သြား၍၊အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာဘုရား သခင္၏ ေန႔ႀကီး၌စစ္တိုက္ျခင္းအလိုငွါစုေဝးၾက၏။ ေဟၿဗဲဘာသာအားျဖင့္အာမေဂဒုန္အမည္ရွိေသာအရပ္၌စု ေဝးေစၾက၏။အသံေတာ္ကား၊သူခိုးကဲ့သို႔ငါလာ၏။အဝတ္အခ်ည္းစည္းႏွင့္သြားလာ၍သူတပါးေရွ႔၌ရွက္စရာအ ေၾကာင္းမရွိေစျခင္းငွါ ႏိုးလ်က္ေန၍၊ကိုယ္အဝတ္ကိုေစာင့္ေသာသူသည္မဂၤလာရွိ၏။သတၱမေကာင္းကင္တမန္ သည္မိမိဖလားကိုအာကာသေကာင္းကင္ေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ၿပီးၿပီဟုႀကီးေသာအသံသည္ ေကာင္းကင္ဗိ မာန္ေတာ္၌ရွိေသာပလႅင္ေတာ္ထဲကထြက္၏။လွ်ပ္စစ္ျပက္ျခင္း၊အသံျမည္ျခင္း၊မိုဃ္းခ်ဳန္းျခင္း၊ႀကီးစြာေသာေျမ လႈပ္ျခင္းျဖစ္ၾက၏ ေျမႀကီးအေပၚမွာလူတို႔ျဖစ္သည့္ကာလမွစ၍ထိုသို႔ေသာလကၡဏာႏွင့္ထိုမွ်ေလာက္ ျပင္းထန္ စြာေသာေျမလႈပ္ျခင္းသည္မျဖစ္စဖူၿမိဳ႔ႀကီးသည္သံုးျဖာကြဲျပား၍လူအမ်ိဳးမ်ိဳးေနေသာၿမိဳ႔တို႔သည္ၿပိဳလဲၾက၏။ဘုရား သခင္သည္ ျပင္းစြာ ေသာေဒါသအမ်က္ေတာ္၏စပ်စ္ရည္ဖလားကိုတိုက္ျခင္းငွါဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ႀကီးကို ေအာက္ေမ့ ေတာ္မူ၏။ကြၽန္းရွိသမွ်တို႔သည္လြင့္ေျပးၾက၏။ ေတာင္မ်ားတို႔သည္ကြယ္ေပ်ာက္ၾက၏။အခ်ိန္အခြက္တဆယ္ရွိ ေသာမိုဃ္းသီးသည္ ေကာင္းကင္ကလူတို႔အေပၚသို႔က်ေလ၏။ထိုမိုဃ္းသီးေဘးဒဏ္အလြန္ႀကီးသည္ျဖစ္၍၊လူတို႔ သည္မုိဃ္းသီးေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ဘုရားသခင္ကုိက်ိန္ဆဲၾက၏။ ၁။ေဘဒဏ္ၾကီးခုနွပါး အဘယ္သို့ေခၚသနည္း တဖန္တံု၊ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ကိုၿပီးစီးေစေသာ ေနာက္ဆံုးေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါးရွိေသာ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါး တည္း ဟူေသာ ေကာင္းကင္၌အံ့ဘြယ္ေသာ နိမိတ္ႀကီးအျခားတပါးကို ငါျမင္ရ၏။ဗ်ာဒတ္က်မ္း ၁၅း၁ မွတ္ခ်က္။ဘုရားသခင္၏အမ်က္ေတာ္ ၂။ ဘုရားသခင္တရားစွျခင္းရာ၌ လူဆိုးတို့အဘယ္သို့ တရားစီရင္ျခင္းထံရမည္သနည္း ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ ေဒါသဖလား၌ ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကို ေသာက္ရလိမ့္မည္။သန္႔ရွင္းေသာ ေကာင္းကင္တမန္တို႔ေရွ႔၊သိုးသငယ္ေရွ႔တြင္ကန္႔ႏွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာ ျပင္းစြာေသာညွဥ္းဆဲျခင္းကိုခံရလိမ့္မည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄း၁၀ ပဌမသူသည္သြား၍မိမိဖလားကို ေျမႀကီးေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊သားရဲ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံ၍သူ၏ရုပ္တုကို ကိုးကြယ္ေသာလူတို႔၌ အလြန္္ဆိုးေသာအနာစိမ္း ေပါက္ေလ၏။ဗ်ာဒတ္က်မ္း ၁၆း၂ မွတ္ခ်က္။ ၁။ထိုသူသည္ဘုရားသခင္၏ ေဒါသဖလား၌ ေလာင္းေသာအမ်က္ေတာ္စပ်စ္ရည္စစ္ကို ေသာက္ရလိမ့္မည္။ ၂။သားရဲ၏တံဆိပ္လက္မွတ္ကိုခံ၍သူ၏ရုပ္တုကိုကိုးကြယ္ေသာလူတို႔၌အလြန္္ဆိုးေသာအနာစိမ္း ေပါက္ေလ၏။ ၃။ကန္႔ႏွင့္ေရာေသာမီးထဲမွာ ျပင္းစြာေသာညွဥ္းဆဲျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ၃။ေဘးဒဏ္ၾကီးခုနွစ္ပါးကေန အဘယ္သို့လြတ္နိုင္မည္သနည္း မီးႏွင့္ေရာေသာဖန္ေရကန္ကဲ့သို႔ရွိသည္ကိုလည္း ျမင္ရ၏။သားရဲႏွင့္၎၊သူ၏ရုပ္တုႏွင့္၎၊သူ၏နာမအေရအတြက္ႏွင့္ ၎၊လြတ္၍ေအာင္ျမင္ေသာသူတို႔သည္၊ဘုရားသခင္၏ ေစာင္းေတာ္တို႔ကိုကိုင္လ်က္၊ဖန္ေရကန္နားမွာရပ္ေနၾကသည္ ကို ျမင္ရ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၅း၂ မွတ္ခ်က္နွင့္အေျဖ။သမၼာက်မ္း၌ေဖာ္ျပခ်က္မွာ သားရဲ၏ အမွတ္တံဆိပ္ကို နဖူး၌ ျဖစ္ေစ လက္၌ ျဖစ္ေစ အခံယူဘို့ သတိေပးျခင္း တနွဂၤေႏြေန့ ကိုလက္မခံဘို့ပါဘဲကၽြန္ပ္တို့အခုေနထားအရ ေနာက္မၾကေသးပါဘူး ဘုရားသခင္၏ မွတ္တံဆိပ္ ကိုလက္ခံ လို့ရွိ ရင္ ေဘးဒဏ္ခုနွစ္ပါးကေနျပီးလြတ္ေျမာက္ပါျပီ ၄။ေဘးဒဏ္ခုနွစ္ပါးမွလြတ္ေျမာက္ ေသာသူအဘယ္သူခ်ီးမြမ္းသီခ်င္းဆိုၾကမည္သည္း ထိုသူတို႔သည္ဘုရားသခင္၏ကြၽန္ ေမာေရွ၏သီခ်င္းႏွင့္သိုးသငယ္၏သီခ်င္းကိုသီ၍အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္၊ကိုယ္ေတာ္၏အျပဳအမူတို႔သည္ ေကာင္းျမတ္၍အံ့ၾသဘြယ္ျဖစ္ၾကပါ၏။လူမ်ိဳးတို႔၏ဘုရင္၊ကိုယ္ ေတာ္၏အက်င့္ဓေလ့တို႔သည္ ေျဖာင့္မတ္ဟုတ္မွန္ၾကပါ၏။အိုထာဝရဘုရား၊ကိုယ္ေတာ္ကိုမေၾကာက္ရြံ႔ဘဲ၊နာမေတာ္ကိုမခ်ီး မြမ္းဘဲအဘယ္သူေနရပါအံ့နည္း၊ကိုယ္ေတာ္တပါးတည္းသာလွ်င္သန္႔ရွင္းေတာ္မူ၏။တရားသျဖင့္စီရင္ေတာ္မူျခင္းအရာတို႔ သည္ထင္ရွားသည္ျဖစ္၍၊လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္လာ၍ ေရွ႔ေတာ္၌ကိုးကြယ္ၾကပါလိမ့္မည္ဟု ေလွ်ာက္ဆိုၾက၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၅း၃-၄ ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္အားျဖင့္ ငါတို႔အား ေအာင္ျခင္းအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္သည္ ႀကီးလွစြတကား။ ၅။ကယ္တင္ျခင္းေနာက္ ဆံုးလမ္းသို့ ေရာက္ေသာအခါ ေဘးဒဏ္ခုနွစ္ပါး အဘယ္ေတာ့ က်ေရာမွာလဲ ဘုရားသခင္၏ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ေတာ္ေၾကာင့္၊ ဗိမာန္ေတာ္သည္ မီးခုိးႏွင့္ျပည့္စံု၍ ေကာင္းကင္တမန္ခုနစ္ပါး၏ ေဘးဒဏ္ခုနစ္ပါး မကုန္မီတိုင္ေအာင္ ဗိမာန္ေတာ္ ထဲသို႔ အဘယ္သူမွ်မဝင္ႏိုင္။ ၆။ေယရႈခရစ္ေတာ္အဘယိသု့အမိန့္ေတာ္ မူသနည္း မတရားေသာသူသည္ မတရားသျဖင့္ျပဳေစဦး။ ညစ္ညဴး ေသာသူသည္ ညစ္ညဴးေစဦး။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူသည္ ေျဖာင့္မတ္ေစဦး။ သန္႔ရွင္းေသာသူသည္ သန္႔ရွင္းေစဦး။ ငါသည္ အလ်င္အျမန္လာမည္။ ငါသည္ အက်ိဳးအျပစ္ကိုေဆာင္ခဲ့သည္ျဖစ္၍၊ လူအသီးသီး တို႔အား မိမိတို႔အက်င့္အတိုင္း ဆပ္ေပးမည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၂း၁၂ ၇။အခြင့္အေရး နစ္ခါမရွိဘာ ဘယ္ေတာ့ေနာင္တရ ၾကမည္သနည္း ပဥၥမ ေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို သားရဲ၏ပလႅင္ေပၚသို႔ သြန္းေလာင္း လွ်င္၊ သူ၏ႏိုင္ငံသည္ ေမွာင္မိုက္အတိ ျဖစ္ေလ၏။ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ပင္ပန္းအားႀကီးသည္ႏွင့္ မိမိတို႔လွ်ာကို ကိုက္ခဲၾက၏။ မိမိတို႔ခံရေသာေဝဒနာႏွင့္ အနာစိမ္းမ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘံု၏ အရွင္ဘုရားသခင္ကို က်ိန္ဆဲၾက၏။ မိမိတို႔အက်င့္ကိုလည္း ေနာင္တမရၾက။ ဆဌမေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို ဥဖရတ္ျမစ္ႀကီးေပၚသို႔ သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ အေရွ႔မ်က္ႏွာ ဘုရင္တို႔သြားရာလမ္းကို ျပင္ဆင္ေစျခင္းအလိုငွါ ထိုျမစ္ေရသည္ ခမ္းေျခာက္ေလ၏။ဗ်ာဒတ္က်မ္း၁၆း၁၁-၁၂ မွတ္ခ်က္။ ေဘးဒဏ္ၾကီးခုနွစ္ပါးက်ျပီးမွာ ဆိုရင္ေတာ့ မိတ္ေဆြအတြက္ အခြင့္လံုးဝမရွိေတာ့ဘူး ၈။ေဘးဒဏ္ၾကီး ခုနွစ္ပါး အဘယ္မွ်ေလာက္ၾကျမင့္မည္သနည္း ထိုေၾကာင့္၊ သူခံေရေသာ ေသျခင္းေဘး၊ စိတ္မသာညည္းတြားျခင္းေဘး၊ မြတ္သိပ္ျခင္း ေဘးဒဏ္မ်ားတို႔ႏွင့္ တေန႔ခ်င္းတြင္ ေတြ႔၍၊ မီးျဖင့္လည္း ကြၽမ္းေလာင္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ သူ႔ကိုစီရင္ေတာ္မူေသာ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ခြန္အားဗလႀကီးေတာ္မူ၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း၁၈း၈ ထိုေန႔ ရက္ေစ့ၿပီးမွ၊ တဖန္လက်္ာ နံေစာင္းျဖင့္အိပ္၍၊ အရက္ေလးဆယ္ပတ္လံုး ယုဒအမ်ိဳး၏ အျပစ္ကိုခံဦးေလာ့။ ႏွစ္အ စား၌ ရက္ကိုငါထားၿပီ။ေယဇေက်လအနာဂတိၱိက်မ္း ၄း၆ ၉။ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းသည္အဘယ္သို့ေခၚသနည္း ထာဝရဘုရားသည္ အမႈေတာ္တည္းဟူေသာ၊ ထူးျခားေသာ အမႈေတာ္ကုိျပဳျခင္းငွါင္း၊ အလုပ္ေတာ္တည္းဟူေသာ၊ လုပ္ျမဲမဟုတ္ေသာအလုပ္ေတာ္ကုိ လက္စသတ္ျခင္းငွါင္း၊ ေပရဇိမ္ေတာင္ေပၚမွ ျပဳသကဲ့သုိ႔ ထေတာ္မူမည္၊၊ ဂိေဗာင္ခ်ဳိင့္ထဲမွာရွိသကဲ့သုိ႔ အမ်က္ထြက္ေတာ္မူမည္၊၊ေဟရွာယအနာဂတိၱိက်မ္း ၂၈း ၂၁ အရွင္ထာဝရဘုရား မိန္႔ေတာ္မူသည္ကား ငါအသက္ရွင္သည္အတိုင္း၊ ဆိုးေသာသူသည္ အေသခံျခင္းအမႈကို ငါႏွစ္သက္သည္မဟုတ္၊၊ ဆိုးေသာသူသည္ အေသခံျခင္းအမႈကို ငါႏွစ္သက္သည္မဟုတ္၊၊ ဆိုးေသာလမ္းမွလဲြ၍ အသက္ရွင္ျခင္းအမႈကိုသာငါႏွစ္သက္၏၊၊ အိုဣသေရလအမ်ိဳးသးတို႔ သင္တို႔လိုက္ေသာလမ္းဆိုးမွလဲႊၾကေလာ့၊ လဲႊ ၾကေလာ့၊ အဘယ္ေၾကာင့္အေသခံလိုၾကသနည္း။ေယဇေက်းလအနာဂတိၱိက်မ္း ၃၃း ၁၁ ထာဝရ ဘုရားသည္ စိတ္ရွည္ေတာ္မူ၏။ တန္ခိုးလည္းႀကီးေတာ္မူ၏။ သို႔ရာတြင္ အျပစ္တည္ေသာသူတို႔ကို အျပစ္မွလႊတ္ ေတာ္မမူ။ ထာဝရဘုရားသည္ ေလေဘြ၌င္း၊ မိုဃ္းသက္မုန္တိုင္း၌င္း ၾကြေတာ္မူ၍၊ မိုဃ္းတိမ္တို႔သည္ စက္ေတာ္ ေအာက္၌ ေျမမႈန္႔ကဲ့သို႔ျဖစ္ၾက၏။ နာဟံုအနာဂတၱိက်မ္း ၁း ၃ ၁၀။အဆိုးဝါးဆို ေဘးဒဏ္ၾကီး ခုနွစ္ပါး ပဌမသူသည္ သြား၍မိမိဖလားကို ေျမႀကီးေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ သားရဲ၏တံဆိပ္ လက္မွတ္ကိုခံ၍ သူ၏ရုပ္တုကို ကိုးကြယ္ေသာလူတို႔၌ အလြန္္ဆိုးေသာအနာစိမ္း ေပါက္ေလ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆း၂ ေျခဘဝါးမွသည္ ဦးေခါင္းတိုင္ေအာင္ က်န္းမာျခင္းမရွိ။ စုတ္ရွေသာအနာ၊ ထိခိုက္၍ ေရာင္ေသာအနာ၊ ရိယဲြေသာအနာ သက္သက္ရွိ၏။ ထိုအနာမ်ားကို မႏွိပ္မနယ္ရ၊၊ အဝတ္ႏွင့္မစည္းရ၊၊ ဘေယာင္းဆီႏွင့္ မေျပာ့ေစရေသး၊၊ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၁ း၆ ၁၁။ အဘယ္သို့ေဘးဒဏ္ နစ္ပါးက်ေရာက္မည္သနည္း ဒုတိယေကာင္း ကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို ပင္လယ္ေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ ပင္လယ္သည္ လူေသ၏အေသြးကဲ့ သို႔ေသာ အေသြးျဖစ္၏။ ပင္လယ္၌သက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအေပါင္းတို႔သည္ ေသၾက၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆း ၃ ေငြရတတ္ ေသာသူ၊ ဆင္းရဲေသာသူ၊ ကြၽန္ခံရေသာသူ၊ လြတ္ေသာသူ၊ အႀကီးအငယ္ရွိသမွ်တို႔သည္ လက္်ာလက္၌ျဖစ္ေစ၊ နဖူး၌ျဖစ္ေစ၊ တံဆိပ္လက္မွတ္ကို ခံေစျခင္းငွါ၎၊ ထိုတံဆိပ္လက္မွတ္တည္းဟူေသာ သားရဲ၏နာမျဖစ္ေစ၊ နာမ၏အေရအတြက္ျဖစ္ေစ၊ တခုခုကိုမခံေသာသူတေယာက္မွ် မေရာင္းမဝယ္ေစျခင္းငွါ၎ စီရင္၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၃း၁၆-၁၇ ၁၂။ ေဘးဒဏ္ သံုးပါး အဘယ္သုို့ရွိသနည္း တတိယေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို ျမစ္ေပၚသို႔ ၎၊ စမ္းေရတြင္းေပၚသို႔၎ သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ ထိုအရာတို႔သည္ အေသြးျဖစ္ၾက၏။ ေကာင္းကင္တမန္ကလည္း ပစၥဳပၸန္၊ အတိတ္၊ အနာဂါတ္ကာလ အစဥ္ရွိေတာ္မူေသာ အရွင္၊ ကိုယ္ေတာ္ သည္ ဤသို႔တရားစီရင္ေတာ္မူသည္ အမႈမွာ ေျဖာင့္မတ္ေတာ္မူ၏။ ထိုသူတို႔သည္ သန္႔ရွင္းသူတို႔၏အေသြး၊ ပေရာဖက္တို႔၏အေသြးကို သြန္းေလာင္း ၾကသည္ျဖစ္၍၊ သူတို႔အားအေသြးကို တိုက္ေတာ္မူၿပီ။ သူတို႔လည္း ခံထိုက္ၾကပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ဆိုသည္ကုိ ငါၾကား၏။ ယဇ္ပုလႅင္ကလည္း မွန္ပါ၏။ အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ထာဝရအရွင္ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္စီရင္ေတာ္ မူျခင္းအရာတို႔သည္ ဟုတ္မွန္ေျဖာင့္မတ္ ၾကပါ၏ဟု ေလွ်ာက္ဆိုေသာအသံကို ငါၾကား၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆း၄-၇ သားရဲ၏ရုတ္တုသည္ စကားေျပာႏိုင္မည္အေၾကာင္းႏွင့္၊ မိမိကိုမကိုးကြယ္ေသာသူ ရွိသမွ် တို႔ကို သတ္ျခင္းငွါ ျပဳႏိုင္မည္အေၾကာင္း၊ ရုတ္တု၌ အသက္ကိုသြင္းေပးရေသာ အခြင့္ကိုလည္းရ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၃း ၁၅ ခုိင္ခ့ံေသာ ေက်ာက္ၿမိဳ႔၌ ခုိလႈံလိမ့္မည္၊၊ ထုိသူအား အစာကုိ အစဥ္ေပးရလိမ့္မည္၊၊ ေသာက္ေရလည္း မျပတ္ရ။ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၃၃ း၁၆ ၁၃။ေဘးဒဏ္တပါးသည္ အဘယ္သို့ျဖစ္သနည္း စတုတၳေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို ေနေပၚသို႔သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ ေနသည္ လူတို႔ကို မီးေလာင္ ရေသာအခြင့္ကိုရ၏။ ပူအားႀကီးေသာ အရွိန္ျဖင့္ လူတို႔သည္ ေလာင္ျခင္းကိုခံရ၍၊ ထိုေဘး ဒဏ္တို႔ကို အစိုးပိုင္ ေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏နာမေတာ္ကို က်ိန္ဆဲၾက၏။ ဘုရားသခင္ကို ခ်ီးမြမ္းျခင္း အလုိငွါ ေနာင္တမရၾက။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၆း ၈-၉ ထုိေန႔ရက္ေၾကာင့္ အမဂၤလာရွိ၏။ ထာဝရဘုရား၏ ေန႔ရက္နီးၿပီး။ အနႏၱတန္ခိုးရွင္ဖ်က္ဆီးျခင္းေဘးကဲ့သို႔ ေရာက္လာလိမ့္မည္။ ငါတုိ႔စား စရာသည္ ငါတုိ႔မ်က္ေမွာက္၌ ျပတ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါတို႔ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၌ ဝမ္ေျမာက္ရႊင္လန္းျခင္း အေၾကာင္းလည္း ျပတ္သည္မဟုတ္ေလာ။ မ်ဳိးေစ့တို႔သည္ ေျမစိုင္ေအာက္မွာ ပုပ္ၾက၏။ စပါးျပတ္ေသာေၾကာင့္ စပါးက်ီတို႔သည္ ပ်က္ၾက၏။ ဘ႑ာတုိက္တို႔သည္ ၿပိဳၾက၏။ တိရစာၦန္တို႔သည္ အလြန္ျမည္းတမ္းၾက၏။ ႏြားစုတို႔သည္ က်က္စားရာအရပ္မရွိေသာေၾကာင့္ ပင္ပန္းၾက၏။ သိုးစုတို႔သည္လည္း ေသၾက၏။ အုိထာဝရဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ကုိ အကြၽႏု္ပ္ဟစ္ေၾကာ္ပါ၏။ ေတာ၌က်က္စားရာအရပ္တို႔ကို မီးရႈိ႔ပါၿပီ။ ေတာသစ္ပင္ရွိသမွ်တုိ႔ကုိ မီးလွ်ံေလာင္ပါၿပီ။ ေတာသားရဲတို႔သည္လည္း ကိုယ္ေတာ္ကို ဟစ္ေၾကာ္ၾကပါ၏။ ျမစ္ေရခန္းေျခာက္ပါၿပီ။ ေတာ၌က်က္စားရာအရပ္တုိ႔ကိုလည္း မီးေလာင္ပါၿပီ။ ေယာလအနာဂတၱိက်မ္း ၁း ၁၅-၂၀ ၁၄။ေဘးဒဏ္ၾကီး ငါမ်ိူးတို့အဘယ္သို့ျဖစ္သနည္း။ ပဥၥမ ေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို သားရဲ၏ပလႅင္ေပၚသို႔ သြန္းေလာင္း လွ်င္၊ သူ၏ႏိုင္ငံသည္ ေမွာင္မိုက္အတိ ျဖစ္ေလ၏။ ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ ပင္ပန္းအားႀကီးသည္ႏွင့္ မိမိတို႔လွ်ာကို ကိုက္ခဲၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆ း၁၀ ထိုသို႔ ငါျမင္ေသာသားရဲသည္ က်ားသစ္ႏွင့္တူ၏။ သူ၏ေျခသည္ ဝံေျခကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ သူ၏ႏႈတ္သည္လည္း ျခေသၤ့ႏႈတ္ကဲ့သို႔ျဖစ္၏။ နဂါးသည္ မိမိတန္ခိုးႏွင့္ မိမိပလႅင္ကို၎ ႀကီးစြာ ေသာအာဏာစက္ကို၎ သားရဲ၌အပ္ေပး၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆း ၁၀ သားရဲ၏ေခါင္းတလံုးသည္ ေသေအာင္ကြပ္မ်က္ၿပီးသကဲ့သို႔ ျဖစ္၍၊ ေသေစေသာဒဏ္ခ်က္သည္ ေပ်ာက္လ်က္ရွိ၏။ ေျမႀကီးသား အေပါင္းတို႔သည္ သားရဲေနာက္သို႔လိုက္၍ အံ့ၾသၾက၏။ ထိုသားရဲ၌ အာဏာစက္ကိုအပ္ေပးေသာ နဂါးကိုကိုး ကြယ္ၾက၏။ သားရဲကိုလည္း ကိုးကြယ္၍။ အဘယ္သူသည္ သားရဲႏွင့္တူသနည္း။ အဘယ္သူသည္ သူ႔ကိုစစ္ၿပိဳင္ႏိုင္သနည္းဟု ေျပာဆိုၾက၏။ ထိုသားရဲသည္လည္း ႀကီးစြာေသာစကားကို၎၊ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားကို၎ ေျပာတတ္ေသာႏႈတ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ လေလး ဆယ္ႏွစ္လပတ္လံုး စီရင္ရေသာ အခြင့္ကို ရ၏။ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေသာစကားအားျဖင့္ နာမေတာ္ႏွင့္ တဲေတာ္ကို၎၊ ေကာင္းကင္သားတို႔ကို၎ ျပစ္မွားျခင္းငွါ ႏႈတ္ကိုဖြင့္ထား၏။ သန္႔ရွင္းသူတို႔ကိုစစ္တိုက္၍ ႏိုင္ရေသာ အခြင့္ကုိရ၏။ အသီးအသီးဘာသာစကားကို ေျပာေသာလူအမ်ိဳးအႏႊယ္ခပ္သိမ္းတို႔ကို အုပ္စိုးရေသာ အခြင့္ကို လည္းရ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၃း ၂-၇ တုိးတုိးေျပာ၍ မႏၱန္သရဇၥ်ာယ္တတ္ေသာ နတ္ဝင္ႏွင့္စုန္းတုိ႔၌ဆည္းကပ္ၾကေလာ့ဟု သင္တုိ႔အားဆုိလွ်င္မူကား၊ လူတုိ႔သည္ မိမိတုိ႔ဘုရားသခင္၌ မဆည္းကပ္အပ္သေလာ၊၊ အသက္ရွင္ေသာ သူ၏အမႈမွာ အသက္ေသေသာ သူ၌ ဆည္းကပ္အပ္သေလာ၊၊ ၂၀ တရားေတာ္ကုိင္း၊ သက္ေသခံေတာ္မူခ်က္ကုိင္း နားေထာင္ၾကကုန္၊၊ သူတုိ႔ေျပာ ေသာ စကားသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ မညီလွ်င္၊ သူတုိ႔၌အာရုဏ္မတက္ေသး၊၊ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၈း ၁၉-၂၀ ၁၅။ေဘးဒဏ္ၾကီး ေျခက္မ်ိူးအထဲ၌ အဘယ္သို့ျဖစ္သနည္း ဆဌမေကာင္းကင္တမန္သည္ မိမိဖလားကို ဥဖရတ္ျမစ္ႀကီးေပၚသို႔ သြန္းေလာင္းလွ်င္၊ အေရွ႔မ်က္ႏွာ ဘုရင္တို႔သြားရာလမ္းကို ျပင္ဆင္ေစျခင္းအလိုငွါ ထိုျမစ္ေရသည္ ခမ္းေျခာက္ေလ၏။ ထိုအခါ၊ နဂါ၏ခံတြင္းထဲက ၎၊ သားရဲ၏ခံတြင္းထဲက၎၊ မိစာၦပေရာဖက္၏ ခံတြင္းထဲက၎၊ ဘားေကာင္ကဲ့သို႔ ညစ္ညဴးေသာဝိညာဥ္သံုးပါး ထြက္သည္ကို ငါျမင္၏။ နိမိတ္လကၡဏာတို႔ကိုျပေသာ နတ္ဆိုး၏ဝိညာဥ္ ျဖစ္သတည္း။ ထိုဝိညာဥ္တို႔သည္ ေလာကီတႏိုင္ငံလံုးတြင္ ရွိေသာရွင္ဘုရင္တို႔ထံသို႔ ထြက္သြား၍၊ အနႏၱတန္ခိုးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ဘုရားသခင္၏ ေန႔ႀကီး၌ စစ္တိုက္ျခင္းအလိုငွါ စုေဝးၾက၏။ ေဟၿဗဲဘာသာအားျဖင့္ အာမေဂဒုန္အမည္ရွိေသာ အရပ္၌ စုေဝးေစ ၾက၏။ အသံေတာ္ကား၊ သူခိုးကဲ့သို႔ငါလာ၏။ အဝတ္အခ်ည္းစည္းႏွင့္ သြားလာ၍ သူတပါးေရွ႔၌ ရွက္စရာအေၾကာင္းမရွိေစျခင္းငွါ ႏိုးလ်က္ေန၍၊ ကိုယ္အဝတ္ကိုေစာင့္ေသာသူသည္ မဂၤလာရွိ၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆ ၁၂-၁၆ မိုဃ္းေကာင္ကင္သည္ စာေစာင္လိပ္သကဲ့သို႔ လြင့္သြား၏။ ေတာင္မ်ား၊ ကြၽန္းမ်ားအေပါင္း တို႔သည္ မိမိတို႔ေနရာ အရပ္မွေရြ႔ၾက၏။ ေလာကီ ဘုရင္၊ မွဴးမတ္၊ စစ္သူႀကီး၊ သူေဌး၊ သူၾကြယ္၊ ခြန္အားႀကီးေသာသူမွစ၍ ကြၽန္မ်ား၊ လူလြတ္မ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ေျမတြင္း၌၎၊ ေတာင္ေပၚမွာရွိေသာ ေက်ာက္မ်ား၌၎၊ ပုန္းေရွာင္လ်က္ေန၍၊ ထုိေတာင္မ်ား၊ ေက်ာက္မ်ားတို႔ကို ေခၚလ်က္၊ ငါတို႔အေပၚသုိ႔ က်ၾကပါ။ ပလႅင္ေပၚမွာ ထုိင္ေတာ္မူေသာ သူ၏မ်က္ႏွာႏွင့္ သိုးသငယ္၏ အမ်က္ေတာ္ ကိုကြယ္ကာ၍၊ ငါတို႔ကိုဖံုးအပ္ၾကပါ။ ၁၇ အမ်က္ေတာ္ထင္ရွားေသာေန႔ႀကီးေရာက္ပါၿပီတကား။ အဘယ္သူသည္ ခံရပ္ႏုိင္ မည္နည္း ဟုေျပာဆိုၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၆ ၁၄-၁၇ ၁၆။ေယရႈခရစ္ေတာ္ၾကြလာေတာ္မူေသာ အခါ၌ အဘယ္သို့ေသာေဘးဒဏ္ျဖစ္သနည္း မိုဃ္းေကာင္ကင္သည္ စာေစာင္လိပ္သကဲ့သို႔ လြင့္သြား၏။ ေတာင္မ်ား၊ ကြၽန္းမ်ားအေပါင္း တို႔သည္ မိမိတို႔ေနရာ အရပ္မွေရြ႔ၾက၏။ ေလာကီ ဘုရင္၊ မွဴးမတ္၊ စစ္သူႀကီး၊ သူေဌး၊ သူၾကြယ္၊ ခြန္အားႀကီးေသာသူမွစ၍ ကြၽန္မ်ား၊ လူလြတ္မ်ားအေပါင္းတို႔သည္ ေျမတြင္း၌၎၊ ေတာင္ေပၚမွာရွိေသာ ေက်ာက္မ်ား၌၎၊ ပုန္းေရွာင္လ်က္ေန၍၊ ထုိေတာင္မ်ား၊ ေက်ာက္မ်ားတို႔ကို ေခၚလ်က္၊ ငါတို႔အေပၚသုိ႔ က်ၾကပါ။ ပလႅင္ေပၚမွာ ထုိင္ေတာ္မူေသာ သူ၏မ်က္ႏွာႏွင့္ သိုးသငယ္၏ အမ်က္ေတာ္ ကိုကြယ္ကာ၍၊ ငါတို႔ကိုဖံုးအပ္ၾကပါ။ အမ်က္ေတာ္ထင္ရွားေသာေန႔ႀကီးေရာက္ပါၿပီတကား။ အဘယ္သူသည္ ခံရပ္ႏုိင္ မည္နည္း ဟုေျပာဆိုၾက၏။ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၆ ၁၄-၁၇ ၾကည့္ရႈေလာ့၊၊ ထာဝရဘုရားသည္ ျပည္ေတာ္ကုိ လြတ္လပ္ေစ၍ ပယ္ရွင္းေမွာက္ထားသျဖင့္၊ ျပည္သားတုိ႔ ကုိ ကြဲျပားေစေတာ္မူ၏၊၊ ထုိအခါ ယဇ္ပုေရာဟိတ္သည္ ဆင္းရဲသားကဲ့သုိ႔င္း၊ သခင္သည္ကြၽန္ကဲ့သုိ႔င္း၊ သခင္မ သည္ ကြၽန္မကဲ့သုိ႔င္း၊ ေရာင္းေသာသူသည္ ဝယ္ေသာသူကဲ့သုိ႔င္း၊ ေၾကြးရွင္သည္ ေၾကြးတင္ေသာသူကဲ့သုိ႔င္း၊ အတုိးစားေသာသူသည္ အတုိးေပးေသာသူကဲ့သုိ႔င္း ျဖစ္ရလိမ့္မည္၊၊ တျပည္လုံးလြတ္လပ္၍ ရွင္းရွင္းပ်က္စီးရလိမ့္ မည္ဟူေသာ အရာကိုထာဝရဘုရားမိန္႔ေတာ္မူ၏၊၊ ျပည္ေတာ္သည္ ၿငိဳျငင္ညိ‡ဳးငယ္ျခင္းရွိ၏၊၊ ေလာကသည္အားေလ်ာ့၍ ညွိဳးငယ္ျခင္းရွိ၏၊၊ ဘုန္းႀကီးေသာ ျပည္သားတုိ႔သည္ အားေလ်ာ့ၾက၏၊၊ ေဟရွာယအနာဂတိၱက်မ္း ၂၄း ၁-၄ ငါသည္ ေျမႀကီးကုိၾကည့္ရႈ၍ လြတ္လပ္လဟာျဖစ္၏။ မုိဃ္းေကာင္ကင္ကိုလည္း ငါၾကည့္ရႈ၍ အလင္းမရွိ။ ေတာင္တုိ႔ကိုလည္း ငါၾကည့္ရႈ၍၊ သူတို႔ႏွင့္ တကြ ကုန္းရွိသမွ်တုိ႔သည္ တုန္လႈပ္လ်က္ေနၾက၏။ ငါၾကည့္ရႈ၍ လူမရွိ။ မိုဃ္းေကာင္ကင္ငွက္အေပါင္းတို႔သည္ ေျပးၾကၿပီ။ ငါၾကည့္ရႈ၍ ဝေျပာေသာျပည္သည္ ေတာျဖစ္ေလၿပီ။ ၿမိဳ႔မ်ားတို႔သည္ ၿပိဳပ်က္လ်က္ရွိၾက၏။ ထာဝရဘုရားေရွ႔၊ ျပင္းစြာေသာအမ်က္ေတာ္ေရွ႔၌ ထုိသုိ႔ေသာအျခင္းအရာ တုိ႔သည္ ျဖစ္ရၾက၏။ ေယရမိအနာဂတၱိက်မ္း ၄း ၂၃-၂၆ ၁၇။ဗာဗုလုန္ျမို့ၾကီး အဘယ္သို့ျဖစ္သြားမည္သနည္း ၿမိဳ႔ႀကီးသည္ သံုးျဖာကြဲျပား၍ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးေနေသာၿမိဳ႔တို႔သည္ ၿပိဳလဲၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ ျပင္းစြာ ေသာေဒါသအမ်က္ေတာ္၏ စပ်စ္ရည္ဖလားကိုတိုက္ျခင္းငွါ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ႀကီးကို ေအာက္ေမ့ေတာ္မူ၏။ ကြၽန္းရွိသမွ် တို႔သည္ လြင့္ေျပးၾက၏။ ေတာင္မ်ားတို႔သည္ ကြယ္ေပ်ာက္ၾက၏။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၁၆း၁၉ ၁၈။ဘုရားသခင္သည္ ေဘးဒဏ္ၾကီးက်ေရာ ဘုရားသခင္၏လူမ်ိူးတို့အဘယ္သို့ေသာ္ကတိေတာ္ ရွိသနည္း သင္၌ မေကာင္းေသာ အနိဌရုပ္မကပ္မေရာက္။ သင့္ေနရာသို႔ ေဘးဥပဒ္မခ်ဥ္းရ။ သြားေလရာရာ၌ သင့္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေစျခင္းငွာ၊ ေကာင္းကင္တမန္တို႔အား သင့္အဘို႔ မွာထားေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ဆာလံက်မ္း အခန္းၾကီး ၉၁း၁၀-၁၁ ၁၉။ သမၼာက်မ္းစာ အသစ္သြန္းေသာသူ၏အေပၚ အဘယ္သို့ေသာေဘဒဏ္သက္ေတာ္မူသနည္း ဤစာေစာင္၏ အနာဂတၱိစကားကို ၾကားေသာသူအေပါင္းတို႔အား ငါသက္ေသခံသည္ကား၊ အၾကင္သူ သည္ ဤအရာတို႔၌ ထပ္၍အသစ္သြင္း၏၊ ဤစာေစာင္၌ ေရးထားေသာေဘးဒဏ္တို႔ကို ထိုသူအေပၚသို႔ ဘုရားသခင္သက္ေရာက္ေစေတာ္မူမည္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းၾကီး ၂၂း ၁၈