ထာဝရဘုအရွင္ဘုရားသခင္သည္လည္း၊ လူလင္မယားဘို႔ သားေရျဖင့္ ဝတ္လံုကိုလုပ္၍ ဝတ္ၿခံဳေစေတာ္ မူ၏။ ကမာၻဦးက်မ္း ၃း၂၀
ေလာက ဓါတ္မွစ၍ ေလာကဓါတ္၌ ရွိေလသမွ်ေသာအရာတို႔ကို ဖန္ဆင္းေတာ္မူေသာဘုရားသခင္သည္၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို အစိုးရေတာ္မူေသာအရွင္ျဖစ္၍၊ လူတို႔လက္ျဖင့္လုပ္ေသာ ဗိမာန္၌က်ိန္းဝပ္ေတာ္မူသည္မဟုတ္။
ဘုရားသခင္သည္ ခပ္သိမ္းေသာသူတို႔အား ဇီဝအသက္ႏွင့္တကြ ထြက္သက္ဝင္သက္မွစ၍ ခပ္သိမ္းေသာ အရာတို႔ကိုေပးေတာ္မူေသာ အရွင္ျဖစ္၍၊ တစံုတခုကို အလိုေတာ္ရွိသကဲ့သို႔ လူတို႔လက္ျဖင့္ေကြၽးေမြးျခင္းကို ခံေတာ္မူသည္မဟုတ္။
ဘုရားသခင္သည္ ေျမတျပင္လံုး၌ ေနရေသာလူအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို တေသြးတည္းႏွင့္ ဖန္ဆင္းေတာ္မူ၍၊ သူတို႔အား ခြဲေဝစီမံေသာအခ်ိန္ကာလကို၎၊ သူတို႔၏ေနရာအပိုင္းအျခားကို၎ မွတ္သား ေတာ္မူ၏။
အေၾကာင္းမူကား၊ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုရွာစမ္းသျဖင့္ ေတြ႔ေကာင္းေတြ႔ၾကလိမ့္မည္ အေၾကာင္းတည္း။ သို႔ဆိုေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္သည္ ငါတို႔တြင္ အဘယ္သူႏွင့္မွ် ေဝးေတာ္မူသည္မဟုတ္။ တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁၇း၂၄-၂၇
ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔သည္ ဘာသာတမ်ဳိးတည္း၊စကားတစ္မ်ိူးတည္ရွိရွိၾကသည္ျဖစ္၍။ကမၻာဦးက်မ္း ၁၁း၁

နွစ္ေပါင္း ၁၇၀၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ျဖစ္သည္
လာၾက။ ဆင္းသက္ၾကကုန္အံ့။ သူတို႔သည္ အခ်င္းခ်င္းနာမလည္ေစျခင္း ငွါ၊ သူတို႔စကားကုိ ရႈတ္ေထြးၾကကုန္အံ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ထုိသုိ႔ထာဝရဘုရားသည္ သူတို႔ကို ေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူသျဖင့္၊ သူတို႔သည္ ၿမိဳ႔ကိုမတည္ဘဲ ေနၾက၏။
သုိ႔ျဖစ္၍ ထုိၿမိဳ႔၌ ထာဝရဘုရားသည္ ေျမႀကီးသားအေပါင္းတို႔၏ စကားကို ရႈတ္ေထြး၍၊ သူတို႔ကုိေျမႀကီးတျပင္လံုး၌ အရပ္ရပ္ကဲြျပားေစေတာ္မူေသာ ေၾကာင့္၊ ထုိၿမိဳ႔သည္ ဗာဗုလုန္ၿမိဳ႔ဟူ၍ တြင္သတည္း။ ကမာၻဦးက်မ္း ၁၁း၈-၉
မွတ္ခ်က္။လူမ်ိူးတို့သည္ ဘုရားသခင္၏ကတိေတာ္ကိုမယံုၾကည္ေသာ
ေၾကာင့္ ဗာဗုလုရဲတိုက္ကိုတည္ေဆာက္ၾကသည္။အစအဦးက္အျပစ္မ
ဝင္လွ်င္ လူမ်ိူးအေပါင္းတို့သည္ မကြဲျပားနိုင္ေသာနိုင္ငံတပါးဘာသာ
စကားလည္းတစ္မ်ိူးတစ္ဘာသာရွိၾကေပလိမ့္မည္။ ယခုအျပစ္ဒုစရိက္သည္ အနည္း နည္းအားျဖင့္ ကြဲျပားျခင္းသြန္သင္ေၾကာင့္ နိုင္ငံမ်ားျပည္
မ်ား။နယ္ခရိုင္မ်ား ၾကို့ၾကီးျမို့ငယ္ ရပ္ရြာမ်ား ရြာဇေနပုဒ္မ်ား အရပ္မ်ား၊အိ
မ္မ်ား လူမ်ားတို့သည္ အစဥ္တစိုက္ တစ္နွင့္တဦးဆန္ၾကင္ဘက္ျပုၾကညသည္
ငါသည္လည္း ေျမႀကီးႏွင့္ခြါ၍ ေျမွာက္ထားျခင္းကို ခံရလွ်င္၊ လူအေပါင္းတို႔ကို ငါ့ထံသို႔ငါဆြဲမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂း၃၂
သင္တို႔သည္ အထက္ကေဝးလ်က္ ရွိေသာ္လည္း၊ ယခုမွာ ေယရႈခရစ္၌ ျဖစ္၍ အေသြးေတာ္အားျဖင့္ အနီးသို႔ေရာက္ၾကၿပီ။
ကိုယ္ေတာ္၌ ထိုလူစုႏွစ္စုတို႔ကို လူသစ္တဦးတကိုယ္ တည္း ျဖစ္ေစျခင္းငွါ ျပင္ဆင္၍၊ တလံုးတဝတည္းျဖစ္ၿပီးေသာ ထိုလူႏွစ္စုတို႔ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေတာ္အားျဖင့္ ရန္ကိုသတ္ျဖတ္လ်က္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိႆဟာယဖြဲ႔ေစမည္အေၾကာင္းတည္း။ ဧဖက္ၾသဝါဒစာ ၂ ၁၃း၁၆
သင္တို႔မူကား အရွင္ဘုရားဟုေခၚေဝၚျခင္းကို မခံၾကႏွင့္။ ခရစ္ေတာ္တည္းဟူေသာသင္တို႔ ဥပဇၥ်ယ္ဆရာ တပါးတည္းရွိ၏။ သင္တို႔အေပါင္းသည္ ညီအစ္ကိုခ်င္းျဖစ္ၾက၏။ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃း ၈
ထုိမွတပါးတပည့္ေတာ္တို႔သည္ မိမိတို႔တြင္အဘယ္သူသည္ သာ၍ႀကီးျမတ္သနည္းဟု အခ်င္းခ်င္း ျငင္းခံု ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍၊
ကုိယ္ေတာ္က၊ ေလာကီမင္းတို႔သည္ အစိုးတရျပဳတတ္ၾက၏။ အာဏာထား ေသာသူတို႔ကိုလည္း ေက်းဇူးရွင္ဟူ၍ ေခၚေဝၚၾက၏။
သင္တို႔မူကားထုိသို႔မျပဳၾကႏွင့္၊ သင္တို႔တြင္အကဲ အမႉးျပဳေသာသူကိုငယ္သား ကဲ့သို႔ျဖစ္ေစ။ အုပ္စိုးေသာသူကိုလည္းအေစခံကဲ့သို႔ျဖစ္ေစ။ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၂၂း၂၄-၂၆
မိမိတပည့္တို႔ႏွင့္ ေဟရုဒ္တပည့္တို႔ကို အထံေတာ္သို႔ ေစလႊတ္၍ အရွင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္သည္သစၥာရွိပါ၏။ အဘယ္သူကိုမွ်မေၾကာက္၊ လူမ်က္ႏွာကိုမေထာက္ဘဲ ဘရားသခင္၏ တရားလမ္းကိုဟုတ္မွန္စြာ ျပေတာ္မူသည္ကိုအကြၽႏ္ုပ္တို႔ သိၾကပါ၏။ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၂း ၁၆
ငါ့ညီအစ္ကိုတုိ႔၊ ဘုန္းႀကီးေတာ္မူေသာ ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္ကို ယံုၾကည္ျခင္းအမႈမွာ၊ လူမ်က္ႏွာကို ေထာက္ ျခင္းမရွိၾကႏွင့္။
ေရြလက္စြပ္ႏွင့္ တင့္တယ္ေသာအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ေသာသူ၊ ညစ္ေသာအဝတ္ကုိ ဝတ္၍ ဆင္းရဲေသာ သူႏွစ္ဦးသည္ သင္တို႔၏ တရားစရပ္ထဲသို႔ ဝင္ေသာအခါ၊
တင့္တယ္ေသာအဝတ္ကို ဝတ္ဆင္ေသာသူကုိၾကည့္၍၊ ေကာင္းမြန္ေသာဤအရပ္မွာထုိင္ပါဟူ၍၎၊ ဆင္းရဲေသာသူကုိ၊ ဟုိမွာေန ေလာ့။ သုိ႔မဟုတ္ဤအရပ္မွာ ငါ့ေျခတင္ ခံုေအာက္၌ ထုိင္ေလာ့ဟူ၍၎၊ သင္တို႔သည္ေျပာဆုိလွ်င္၊
တဘက္၌ င့ဲကြက္ေသာစိတ္ရွိ၍ မေကာင္းေသာအၾကံ အစည္ႏွင့္စီရင္ေသာသူျဖစ္ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။
ငါခ်စ္ေသာညီအစ္ကိုတို႔၊ နားေထာင္ၾကေလာ့။ ေလာကတြင္ဆင္းရဲ ေသာသူတို႔သည္ ယံုၾကည္ျခင္း ရတနာကိုရတတ္ေစျခင္းငွါ၎၊ ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔အားေပးမည္ဟုဝန္ခံ ေတာ္မူေသာႏိုင္ငံေတာ္၏ အေမြခံျဖစ္ေစျခင္းငွါ၎၊ ထုိသူတို႔ကိုေရြးေကာက္ေတာ္မူသည္မဟုတ္ေလာ။
သင္တို႔သည္ ဆင္းရဲေသာ သူကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳၾကသည္တကား။ ေငြရတတ္ေသာသူတို႔သည္ သင္တို႔ကုိ ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ တရားပလႅင္ေရွ႔သို႔ ဆြဲငင္ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။
သင္တို႔ကို သမုတ္ေသာနာမေတာ္ျမတ္ကို သူတို႔သည္ ကဲ့ရဲ့ၾကသည္မဟုတ္ေလာ။
ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆုိင္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ေလာ့ဟု က်မ္းစာ၌ပါေသာ ေရႊပညတ္ေတာ္ကို သင္တို႔သည္ ေစာင့္ေရွာက္လွ်င္၊ ေကာင္းေသာအက်င့္ကိုက်င့္ရာသို႔ေရာက္ၾက၏။
သို႔မဟုတ္ လူမ်က္ႏွာကို ေထာက္လွ်င္၊ ဒုစရိုက္ ကုိျပဳေသာသူျဖစ္ၾက၏။ တရားကိုလြန္က်ဴးေသာသူဟု ပညတ္ေတာ္အားျဖင့္ ထင္ရွားစြာျဖစ္ၾက၏။ ရွင္ယာကုပ္ၾသဝါဒစာ ၂း၁-၉
ထိုသူက၊ သင္၏ဘုရားသခင္ထာဝရဘုရားကို စိတ္ႏွလံုးအၾကြင္းမဲ့၊ အစြမ္းသတၱိရွိသမွ်၊ ဥာဏ္ရွိသမွ်ႏွင့္ခ်စ္ေလာ့။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ်ခ်စ္ေလာ့ဟု ျပန္ေလွ်ာက္ေလ၏။ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္၁၀း၂၇
ထိုသူသည္လည္းထ၍ ေနာက္ေတာ္သို႔ လိုက္ေလ၏။ ထိုေနာက္မွ သူ၏အိမ္တြင္စားပြဲ၌ ေလ်ာင္းေတာ္မူစဥ္၊ အခြန္ခံေသာသူမ်ားႏွင့္ ဆိုးေသာသူမ်ား တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္မွစေသာ တပည့္ေတာ္တို႔ႏွင့္တကြ စားပြဲ၌ေလ်ာင္းၾက၏။ ထိုသူအမ်ားတို႔သည္ ေနာက္ေတာ္ သို႔လိုက္ၾက၏။
ထိုသို႔အခြန္ခံေသာသူ၊ ဆိုးေသာသူတို႔ႏွင့္အတူ စားေတာ္မူသည္ကို က်မ္းျပဳဆရာ ဖာရိရွဲတို႔သည္ ျမင္လွ်င္၊ ဤသူသည္ အခြန္ခံေသာသူ၊ ဆိုးေသာသူတို႔ႏွင့္အတူ အဘယ္ေၾကာင့္ စားေသာက္သနည္း ဟု တပည့္ေတာ္တို႔အားဆိုၾက၏။
ေယရႈသည္ ၾကားေတာ္မူလွ်င္၊ က်န္းမာေသာ သူတို႔သည္ ေဆးသမားကို အလိုမရွိၾက။ နာေသာသူတို႔သာလွ်င္ အလိုရွိၾက၏။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို ေနာင္တသို႔ေခၚျခင္းငွါ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ဆိုးေသာသူတို႔ကို ေခၚျခင္းငွါ ငါလာသတည္းဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ ၂း၁၅-၁၇
ထိုမိန္းမကလည္း၊ သင္သည္ ယုဒလူျဖစ္လ်က္ပင္၊ ရွမာရိမိန္းမ ျဖစ္ေသာ အကြၽႏ္ုပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ေသာက္ဘို႔ ေတာင္းသနည္းဟု ဆို၏။ ဆိုသည္အေၾကာင္းကား၊ ယုဒလူတို႔သည္ ရွမာရိလူတိုို႔ႏွင့္ ေပါင္းေဘာ္ ျခင္းမရွိ။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၄း၉
ထိုေၾကာင့္၊ ရွမာရိလူတို႔သည္ အထံေတာ္သို႔ေရာက္လွ်င္၊ မိမိတို႔အရပ္၌ ေနေတာ္မူမည္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ၾက၏။ ထိုအရပ္၌ ႏွစ္ရက္ေန ေတာ္မူ၏။
အျခားေသာသူအမ်ားတို႔သည္ ႏႈတ္ကပတ္စကားေတာ္ေၾကာင့္ ယံုၾကည္၍၊
ထိုမိန္းမအား၊ ယခုျဖစ္လွ်င္ ငါတို႔သည္ သင္၏စကားေၾကာင့္သာ ယံုၾကည္သည္မဟုတ္။ စကားေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ၾကားနာရ၍၊ ဤသူသည္ ေလာကီသားတို႔ကို ကယ္တင္ေတာ္မူေသာ သခင္တည္းဟူေသာ ခရစ္ေတာ္အမွန္စင္စစ္ ျဖစ္ေတာ္မူေၾကာင္းကို သိသည္ဟု ဆိုၾက၏။
ႏွစ္ရက္လြန္ၿပီးလွ်င္၊ ထိုအရပ္မွထြက္၍ နာဇနက္ၿမိဳ႔ကို ေရွာင္လ်က္ ဂါလိလဲျပည္သို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။
အေၾကာင္းမူကား၊ ပေရာဖက္သည္ မိမိေနရင္းျပည္၌ အသေရမရွိဟု ေယရႈသည္ ကိုယ္တုိင္သက္ေသ ခံေတာ္မူ၏။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၄း၄၀၄၅
ထိုသို႔စားပြဲ၌ ေလ်ာင္းေတာ္မူသည္ကို ထိုၿမိဳ႔၌ဆိုးေသာမိန္းမတေယာက္ သည္ သိလွ်င္၊ ဆီေမႊးေက်ာက္ျဖဴခြက္တလံုးကိုယူခဲ့၍၊
နာက္ေတာ္၌ ေျခေတာ္အနီးမွာရပ္လ်က္ ငိုေၾကြး၍ ေျခေတာ္ေပၚသို႔ မ်က္ရည္က်လွ်င္ မိမိဆံပင္ႏွင့္သုတ္ေလ၏။ ေျခေတာ္ကိုလည္း နမ္း၍ဆီေမႊးႏွင့္လိမ္းလ်က္ေန၏။
ကိုယ္ေတာ္ကိုေခၚပင့္ေသာ ဖာရိရွဲသည္ျမင္ေလေသာ္၊ ဤသူသည္ပေရာဖက္မွန္လ်င္ ေျခေတာ္ကိုကိုင္ေသာ ဤမိန္းမသည္ အဘယ္သို႔ေသာသူျဖစ္သည္ကို သိလိမ့္မည္။ ဤမိန္းမသည္ဆိုးေသာသူျဖစ္သည္ဟု ထင္မွတ္၏။
ေယရႈကလည္း အခ်င္းရွိမုန္၊ သင့္အားငါေျပာစရာတခုရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊ အရွင္ဘုရား အမိန္႔ ရွိေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္ေသာ္၊
ေယရႈက၊ ဥစၥာရွင္တဦး၌ ေၾကြးစားႏွစ္ဦးရွိ၏။ တေယာက္၌ကား ေဒနာရိအျပား ငါးရာ၊ တေယာက္၌ကား ငါးဆယ္ေၾကြးရွိ၏။
သူတို႔သည္ ေၾကြးဆပ္ရန္မရွိေသာေၾကာင့္၊ ေၾကြးရွင္သည္ ထိုသူ ႏွစ္ေယာက္တို႔ကို အခ်ည္းႏွီးလႊတ္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ထိုသူႏွစ္ေယာက္တြင္ အဘယ္သူသည္ ေၾကြးရွင္ကိုသာ၍ ခ်စ္လိမ့္မည္နည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။
ရွိမုန္ကလည္း၊ သာ၍ေက်းဇူး ကိုခံရေသာသူသည္ သာ၍ခ်စ္လိမ့္မည္ အကြၽႏ္ုပ္ထင္ပါ၏ ဟုေလွ်ာက္လွ်င္၊ ေယရႈက၊ သင္ထင္သည္ အတိုင္းမွန္ေပ၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူၿပီးမွ၊
ထိုမိန္းမကိုလွည့္၍ ရွိမုန္အားလည္း၊ သင္သည္ ဤမိန္းမကို ျမင္သေလာ။ သင္၏အိမ္သို႔ငါဝင္ေသာ္ သင္သည္ေျခေဆးေရကိုမေပး။ ဤမိန္းမမူကား၊ ငါ့ေျခေပၚသို႔ မ်က္ရည္က်၍ မိမိဆံပင္ႏွင့္သုတ္ေလၿပီ။
သင္သည္ ငါ့ကိုမနမ္း။ သူမူကား၊ ငါ့အိမ္သို႔ဝင္ေသာအခ်ိန္ မွစ၍ ငါ့ေျခကိုနမ္းလ်က္ မစဲဘဲေန၏။
သင္သည္ ငါ့ေခါင္းကို ဆီႏွင့္မလိမ္း။ သူမူကား၊ ငါ့ေျခကိုဆီေမႊး ႏွင့္လိမ္းေလၿပီ။
ထိုေၾကာင့္ ငါဆိုသည္ကား၊ သူသည္မ်ားစြာေသာအျပစ္တို႔ႏွင့္လြတ္သည္ျဖစ္၍ အလြန္ခ်စ္တတ္၏။ အနည္းငယ္ ေသာ အျပစ္လြတ္ေသာသူသည္ အနည္းငယ္မွ်သာခ်စ္တတ္သည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ထိုမိန္းမအားလည္း၊ သင္သည္ အျပစ္တို႔ႏွင့္ လြတ္ေလၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
စားပြဲ၌ေလ်ာင္းေသာသူတို႔က၊ အျပစ္ကိုလႊတ္ေသာ ဤသူကား အဘယ္သူနည္းဟု ေအာက္ေမ့ၾက၏။
ေယရႈသည္ ထိုမိန္းမအား သင္၏ယံုၾကည္ျခင္းသည္ သင့္ကို ကယ္တင္ၿပီ။ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၇း၃၇-၅၀
နက္ျဖန္ေန႔၌ နာဣနၿမိဳ႔သို႔ ၾကြေတာ္မူ၍၊ တပည့္ေတာ္မ်ားႏွင့္ လူအစုအေဝးအေပါင္းတို႔သည္ ေနာက္ေတာ္သို႔လိုက္ၾက၏။
ၿမိဳ႔တံခါးအနီးသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ မုဆိုးမ၌တေယာက္တည္းေသာသား အေသေကာင္ကို သၿဂႋဳလ္ျခင္းငွါ ထုတ္သြား၍၊ ၿမိဳ႔သူၿမိဳ႔သားမ်ားတို႔သည္ လိုက္ၾက၏။
သခင္ဘုရားသည္ ထိုမိန္းမကိုျမင္လွ်င္ သနားျခင္းစိတ္ေတာ္ရွိ၍၊ မငိုႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္ အနီးသို႔ၾကြ၍ တလားကို လက္ႏွင့္တို႔ ေတာ္မူသျဖင့္၊ ထမ္းေသာသူတို႔သည္ ရပ္၍ေနၾက၏။
ကိုယ္ေတာ္ကလည္း၊ အခ်င္းလုလင္၊ ထေလာ့၊ သင့္အား ငါအမိန္႔ရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူလွ်င္၊
ေသေသာသူသည္ ထိုင္၍စကားေျပာ၏။ ကိုယ္ေတာ္သည္လည္း ထိုသူကို မိခင္အား အပ္ေပးေတာ္မူ၏။
ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၇း၁၁-၁၅
သူငယ္ေသေၾကာင္းကို ထိုသူတို႔သည္ သိသျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျပက္ယယ္ျပဳၾက၏။
ထိုသူရွိသမွ် တို႔ကို ျပင္သို႔ထြက္ေစၿပီးမွ သူငယ္၏ လက္ကိုကိုင္ေတာ္မူလ်က္၊ သူငယ္ထေလာ့ဟု ေခၚေတာ္မူသည္တြင္၊
စိတ္ဝိညာဥ္ျပန္လာ၍ မိန္းမငယ္သည္ ခ်က္ျခင္းထေလ၏။ သူ႕အားစားစရာ ေပးေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏၊ မိဘတို႔သည္ မိန္းေမာေတြေဝျခင္းသို႔ေရာက္ၾက၏။ ထိုအမႈအရာကို အဘယ္သူအား မွ်မေျပာရမည္အေၾကာင္း ပညတ္ေတာ္မူ၏။ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္၅၃-၅၆
ေယရႈသည္ ထိုမိန္းမကိုျမင္ေတာ္မူလွ်င္ အထံေတာ္သို႔ေခၚ၍၊ အခ်င္းမိန္းမ၊ သင္သည္အနာ ေရာဂါႏွင့္ လြတ္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူလ်က္၊
သူ႔အေပၚမွာလက္ေတာ္ကို တင္ေတာ္မူသျဖင့္၊ သူသည္ခ်က္ျခင္း တည့္မတ္ျခင္းသို႔ေရာက္၍ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္ေတာ္ကိုခ်ီးမြမ္းေလ၏။ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၃း၁၂-၁၃
ဤသိုးၿခံသို႔ မဝင္ေသာအျခားသိုးတို႔ကိုလည္း ငါပိုင္ေသး၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါေဆာင္ခဲ့ရမည္။ သူတို႔သည္လည္း ငါ့စကားသံကို နားေထာင္သျဖင့္၊ သိုးၿခံတခု သိုးထိန္းတပါးတည္းရွိရလိမ့္မည္။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္
၁၀-၁၆
ေကာင္းကင္ ဖြင့္လွစ္သည္ ကို၎၊ ၿခံဳထည္ကဲ့သို႔ ေလးေထာင့္ခ်ဳပ္၍ ေျမသို႔ခ်လႊတ္ေသာတန္ဆာသည္ မိမိဆီသို႔ဆင္းသက္ လာသည္ကို၎ ျမင္ေလ၏။
ေ
ထိုတန္ဆာထဲ၌ သားရဲမွစ၍ ေျမ၌က်င္လည္ေသာ သားမ်ိဳး၊ တြားတတ္ေသာ တိရစာၦန္မ်ိဳး၊ မိုဃ္းေကာင္း ကင္၌က်င္လည္ေသာငွက္မ်ိဳး တို႔သည္ရွိၾက၏။
စကားအသံသည္လည္း၊ ေပတရုထ၍ သတ္စားေလာ့ဟုလာ၏။
ေပတရုကလည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါသခင္။ ညစ္ညဴးေသာအရာႏွင့္ မဆင္ၾကယ္ေသာ အရာကို အကြၽႏ္ုပ္သည္ တရံတခါမွ်မစားဘူးပါဟု ေျပာဆို၏။
ေနာက္တဖန္ စကားသံကား ဘုရားသခင္ ဆင္ၾကယ္ေတာ္မူေသာအရာကို ညစ္ညဴးသည္မထင္ႏွင့္ဟု လာျပန္၏။
ထိုသို႔ သံုးႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ လာၿပီးလွ်င္ ထိုတန္ဆာကို ေကာင္းကင္ထဲသို႔ သိမ္းရုပ္ျပန္ေလ၏။
ပတရုသည္ မိမိျမင္ရေသာဗ်ာဒိတ္ရူပါရံုကား အဘယ္သို႔ဆိုလိုသနည္းဟု ေတြးေတာဆင္ျခင္၍ေနစဥ္တြင္၊ ေကာ္ေနလိေစလႊတ္ေသာသူတို႔သည္ ရွိမုန္အိမ္ကိုေမးျမန္းရွာေဖြ၍ တံခါးေရွ႔မွာရပ္လ်က္၊
ေပတရု အမည္သစ္ကိုရေသာ ရွိမုန္သည္ ဤမွာတည္းေနပါသေလာဟု ေမးျမန္းဟစ္ေခၚၾက၏။
ေပတရုသည္ ထိုဗ်ာဒိတ္ရူပါရံုကို ဆင္ျခင္၍ေနစဥ္တြင္ ဝိညာဥ္
No comments:
Post a Comment